yazmayı hep kafam güzelken yada mutsuzken tercih etmişimdir.ikisinde de içini dökmek insanı rahatlatır.zaten mutluyken niye yazsın ki insan amına koyayım.mutluysan siktir git mutlu oldugun yere kalabalık yapma buralarda.şu an mutsuz muyum?sanırım.zaten aylardır adam gibi mutlu degilim.ama sarhoşum.ha cumartesi akşamı iyidi ama mutluydum lan.bildigin uzun zaman sonra düşünmeden birilerini yada bişeyleri hareket ettim sabaha kadar dens ettim.ayrıca o japon gitmeseydi iyidi amk.güzeldide lan.neyse ne diyoduk.ha sarhoşum bn.behzat falan izledim.amıma koydu iyice.ne bölümdü bea.

emrah serves in hikayem paramparça kitabında bi bölüm var.behzattan alınma bi sahne.bizde mutsuz olalım yazıyo.aylar önceydi sordum.niye olmuyo diye mutsuz olmak istemiyorum tekrar dedi.diyemedim ya lan bizde mutsuz olalım diye.aklıma gelmedi.hoş gelseydide bi sikim degişmicekti.kararını coktan vermişti bi kere.şimdi niye mi yazıyorum bunları?unutamadıgım icin mi? hayır zaten unutmak diye bişe yoktur.alışmak vardır.ve bende alıştım.cok oldu hemde alısalı.koy verdim gitti.sikimde deil artık hiç bişe.olacagına varır herşey derler ya aynen öyle mk.olmucaksa zorlamak herkese zarar.KOY VER GİTSİN!